سالمندان تهران؛ غریبه های آشنا

طرح ایجاد شهرهای دوستدار سالمند در حالی توسط سازمان بهزیستی کشور مورد بررسی قرار گرفته است که بر اساس شاخص های تعیین شده از سوی سازمان ملل متحد تا به حال 33 شهر در 22 کشور جهان به عنوان شهرهای دوستدار سالمند شناخته شده اند با این همه تهران با این شاخص  ها فاصله دارد آنقدر که حسین نحوی نژاد، مدیر کل توانبخشی سالمندان سازمان بهزیستی کشور، شرایط آن را برای آسایش و امنیت سالخوردگان ضعیف می داند.

شهری که در آن ضوابطی چون ایجاد زمینه مشارکت اجتماعی سالمندان، بحث تشخیص به موقع پیشگیری از بروز بیماری ها با توجه به وضعیت رفاهی بازنشستگان و از کار افتادگان، اختصاص سهم مناسبی از فضاهای عمومی به سالمندان و استفاده مناسب این افراد از رسانه ها مورد توجه قرار نگرفته و بر این اساس تهران ما هنوز تا رسیدن به شهری دوستدار سالمند، فاصله دارد. اگر چه مهدی گلمکانی، مشاور شهردار تهران در امور سلامت از امضای تفاهم نامه ای میان شهرداری و اداره سالمندان وزارت بهداشت مبنی بر ایمنی و توانمندسازی سالمندان خبر می دهد و از انجام اقداماتی می گوید که طی آن منطقه 22 تهران به صورت آزمایشی به عنوان منطقه دوستدار سالمند معرفی شده است تا در آن تمام شاخص های مرتبط با سلامت و ایمنی سالمندان لحاظ شود.

با وجود این برخی کارشناسان بر این باورند که هنوز فضاهای عمومی شهر و حتی فضاهای خصوصی از جمله خانه ها برای سالمندان مناسب سازی نشده اند تا جایی که نحوی نژاد 60 درصد از وقایع و حوادث مربوط به سالمندان را حادثه هایی عنوان می کند که در خانه ها، راه پله ها، آشپزخانه و سرویس بهداشتی اتفاق می افتند و بیشترین سهم این وقایع را نیز سقوط تشکیل می دهد.

سقوط از ارتفاع هنگامی که سالخوردگان به دلیل ابتلا به بیماری هایی چون فشار خون و مصرف داروهای متعدد تعادل خود را از دست می دهند و یا هنگامی که حرکت آنها روی زمین به دلیل لغزندگی فرش روی سرامیک دچار مشکل می شود.

به این ترتیب نحوی نژاد در حالی که خانه ها را برای سالمندان، مناسب سازی شده نمی داند، می گوید: وضعیت خانه ها و خیابان ها و استفاده از وسایل عمومی برای سالمندان مناسب نیست. به همین دلیل، پس از حوادث رخ داده در خانه، 30 درصد وقایع ناگوار مربوط به سالمندان در محل کار آنها اتفاق می افتد، اگرچه انتظار می رود این افراد با گذشت سن از امکانات کافی برای تأمین زندگی برخوردار باشند و در هر محیطی به اشتغال نپردازند.

منبع:http://www.salmandfarhangsara.blogfa.com/post-235.aspx