آلزایمر یا فراموشی بیماری عجیبی است که عواقب غیرقابل پیشبینی برای سالمندان مخصوصا آنهایی که تنها زندگی میکنند، دارد.
علت اصلی بیماری آلزایمر ناشناخته است. با این حال عواملی مانند سن و پیشینه خانوادگی را به آن بیربط نمیدانند. این عوامل همیشه و ۱۰۰درصد موجب بیماری نمیشوند، ولی میتوانند به آن مرتبط باشند. بیشتر افرادی که به بیماری آلزایمر مبتلا میشوند، بالای ۶۵سال سن دارند و هرچه این رقم بیشتر باشد، احتمال ابتلا به بیماری افزایش مییابد. با این حال افرادی هستند که در ۴۰ یا ۵۰ سالگی گرفتار آلزایمر شدهاند. افرادیکه یکی از والدین، برادر یا خواهرشان مبتلا بودهاند، شانس بیشتری برای گرفتن این بیماری را دارند تا افرادی که هیچگونه پیشینهای ندارند. طبق گزارش انجمن جهانی آلزایمر (A.D.I) در سال ۲۰۱۳، حدود ۴۴ میلیون نفر با دمانس و آلزایمر زندگی میکنند.
در آخرین آمار که مربوط به سال ۲۰۱۰ بود، این جمعیت حدود ۳۵میلیون نفر بوده است.
اما نکته اینجاست که آلزایمر در این سالها با سرعت بیشتری انسانها را مبتلا میکند. آمار سال ۲۰۱۳ پیشبینیهای گذشته را تغییر داده است. برای نمونه در حالی که پیشبینی شده بود، سال ۲۰۳۰ حدود ۶۰ میلیون نفر به دمانس و آلزایمر مبتلا باشند، اما آمار جدید، این پیشبینی را ۷۶ میلیون نفر در سال ۲۰۳۰ افزایش داده است. پیشبینی تعداد مبتلایان به آلزایمر در سال ۲۰۵۰ هم ۲۰ میلیون نفر بیش از پیشبینی گذشته است، یعنی از ۱۱۵ به ۱۳۵ میلیون نفر رسیده است.
درواقع همه پیشبینیها با توجه به رشد کنونی آلزایمر که ۱۷درصد است، انجام میگیرد. نکته نگرانکننده در گزارش جدید انجمن جهانی آلزایمر، پیشبینی رشد این بیماری در کشورهای کمدرآمد و کمتر توسعهیافته است؛ در حالی که اکنون بیشترین تعداد مبتلایان به آلزایمر در کشورهای توسعهیافته و صنعتی (موسوم به جی۸) زندگی میکنند، اما مطابق پیشبینیها، تا سال ۲۰۵۰ حدود ۷۱ درصد جمعیت بیماران آلزایمر در کشورهای توسعهنیافته و در حال توسعه زندگی خواهند کرد. عدم آگاهی از ابتلا به آلزایمر باعث میشود که بیمار درمان را به موقع آغاز نکند، اطلاعات کسب نکرده و راهنمایی نشود.
در سالهای گذشته پیشرفت در زمینه درمان آلزایمر چشمگیر نبوده است، اگرچه بشر بیش از هر زمان دیگر به چنین پیشرفتی نیاز دارد. البته در کشورهای صنعتی ۲۰ تا ۵۰ درصد بیماران از تشخیص درست بهرهمند میشوند. اما در کشورهای در حال توسعه این رقم حدود ۱۰ درصد از بیماران را شامل میشود. شاید یک دلیل افزایش تعداد افراد مبتلا به فراموشی در کشورهای صنعتی، افزایش سن سالمندان (امید به زندگی) و مراجعه به پزشک و ثبت در آمار باشد. در کشورهای فقیر و در حال توسعه یا سالمندان به سنین بالای ۷۰ نمیرسند، یا اصلا نمیدانند آلزایمر دارند و درصد مراجعه به پزشک بسیار پایین است.