سالمندی

سالمند اگرچه خسته راه زندگی است ولی تجربه هایش از بزرگ ترین گنجینه هاست.

او گرچه نحیف و شکننده است ولی کوله باری پر از رازهای زندگی بر دوش دارد. فرزندان و افراد خانواده در حد امکان باید سالمند را در جایگاه واقعی اش یعنی خانواده نگهداری کنند زیرا قدرشناسی از سالمند، رفتار درست و محترمانه و شناخت نیازهای روحی آنها از وظایف فرزندان است اما گاهی اتفاق می افتد که سپردن سالمند به سرای سالمندان شرایط بهتری را برای سالمند و خانواده سبب می شود، اما این شرایط چه شرایطی هستند؟ بهرنگ خضرایی، روان شناس و مشاور خانواده در مورد چگونگی کنار آمدن با سالمندان برای شما توضیح می دهد.

  

دو راهی خانه یا سرای سالمندان

خانواده های ایرانی بر سر این دو راهی گیر کرده اند که آیا سالمندان خود را در سرای سالمندان بگذارند یا نگذارند؟

این دو راهی بر اثر عوامل مختلفی همچون فشارهای روانی، احساسی و عاطفی و همچنین مسایل اقتصادی اجتماعی، محدودیت جا و نگهداری و گاهی وقت ها وجود بیماری ها یا مشکلات خانوادگی به وجود می آید که در بسیاری از خانواده های خارجی این دو راهی ها دیده نمی شود.

بعد احساسی و عاطفی مساله در خانواده های ایرانی بسیار پررنگ است به هر حال هر کسی دوست دارد پدر و مادرش را در کنار خودش نگه دارد و این کار را یک جور ادای دین و احساس مسوولیت می داند. این احساس هم در مردها و هم در خانم ها وجود دارد یعنی پسر یک سالمند و دختر یک سالمند دوست دارند که پدر و مادرشان را نزد خود نگه دارند و این تمایل گاهی اوقات موجب به وجود آمدن تعارض می شود و می تواند سبب تنش هایی در خانواده شود.